fbpx

Een gast-BLOG van deelnemer Era Copier:

Het Licht van de Vrede ben je zelf! Jij bent de creator van Vrede. Ik? Hoe dan?

Boing boing. Mijn telefoon. Een appje: Kun je een kaarsje voor mij branden? Het is in onze familie traditie om een kaarsje te branden voor iemand die dat nodig heeft. Eigenlijk ben ik zelf wat grieperig. Al snel voel ik: Ach wat ik voor haar doe, werkt ook voor mij. Ik pak twee mooie lichtjes, ga naar een rustig plekje in huis, steek ze aan en dan… ben ik stil… roep ik de Liefde in mijzelf… en laat het Licht haar werk doen in het volste vertrouwen dat het werkt. Ik denk er niet eens over na of het wel werkt. Ik ben ermee opgegroeid en ga er vanuit. Het is groter dan ik. Het gaat mijn begrip te boven. In de stilte, al ademend, voel ik de zo bekende Vrede in mijn hart groter en groter worden. Niets doet er meer toe dan deze Vrede.

Het werkt. Ze heeft heerlijk geslapen en ik later ook. Vredig. Vrij van wat dan ook. Is dat niet waar het om draait? Het lichtje in jezelf aansteken? In Vrede zijn? Eén brandend kaarsje kan een hele ruimte verlichten. Wij kunnen hetzelfde. Waar licht is, kan duisternis niet bestaan. Waar Ware Vrede is, kan tweestrijd niet bestaan.

Oproepen tot Vrede: werkt dat? Het roept veel tegengestelde meningen op. Hmmm, misschien is er toch nog iets anders nodig. Vrede is Harmonie in zichzelf, niet voor, niet tegen. Blijkbaar zien we iets over het hoofd.  Wie vragen we die Vrede te bewerkstelligen? En Vrede voor wie? Als we alleen deze weg volgen, leggen we dan niet de oplossing enkel buiten ons? Maken we ons zo niet afhankelijk en machteloos? Wat als we zelf de demonstratie van Vrede zijn? Werkt dat dan? Hoe?

“Mijn naam is Vrede.” Ik zeg het hardop en het roept meteen van alles in (!) mij op, haha.

Her-inner je dat je Vrede bent, leef het en alles verandert om je heen. Zo binnen, zo buiten. Je verlangen wijst je de weg. Je kunt niet iets verlangen dat je niet kent. Is het niet heerlijk de Ware Vrede in jezelf te leren kennen en voelen? Jezelf te bevrijden van conflicten en oordelen? Welke wereld wil je? Wees stil, nieuwsgierig. Zie ieder ander als inspiratie om je Ware Zelf te leren kennen. Iedereen doet ertoe. Ieder van ons is nu zelf aan zet. Dat maakt deze tijd zo boeiend. 

Wat er nu gebeurt, is groter dan ik kan bevatten, maar wel voel ik dat het hierom gaat. Niet meegaan (!) in disharmonie en tweedracht. Kies voor Harmonie en als je toch wilt kijken: kijk het aan vanuit de Vrede van je hart, met de ogen van de Liefde. Wie weet laat een onverwachte wijsheid zich zien. Laat alles een uitnodiging zijn om je Innerlijke Kracht en Moed te hervinden.

Waar je mee omgaat, word je mee besmet. Zo wordt via jou het veld van het Licht van de Vrede moeiteloos groter. Wat je aandacht geeft, groeit. Denk aan self-fulfilling prophecy! We weten het allemaal al, alleen is het effect van onze gedachten en emoties ons nooit verteld en hebben we er geen bewuste ervaring mee. Om die reden voelt dat soms als ‘vaag’ . Experimenteer in het klein en verwacht wondertjes. Zo leuk!

Dit is een van mijn ervaringen over hoe het werkt, uit mijn boek Alles is een geschenk:

Lang geleden woonde er een buurvrouw beneden mij, die niet blij was met mij, gescheiden vrouw met twee kleine kinderen. Zij had last van de muziek die ik soms maakte en met een stok sloeg ze tegen het plafond en de verwarming om dat kenbaar te maken. Als ik daarover afspraken met haar wilde maken, gaf zij niet thuis. Ze hield alles in de gaten en straalde boosheid uit. Ik bleef haar vriendelijk groeten.

Op een dag stond ze voor haar deur en sprak mij op een bitse toon aan: “Je zult wel blij zijn dat wij er twee weken niet waren”. Ik ging niet mee in haar boze houding en reageerde oprecht geïnteresseerd: “Bent u dan op vakantie geweest? Wat fijn. Waar bent u geweest?” We hadden een kort gesprekje en ze ging weer naar binnen. Niet veel later gaat de bel. Ze staat op mijn stoep. Ik nodig haar binnen en vraag haar of ze een kopje thee wil en hoe het met haar gaat. Ze ontdooit en al pratend blijkt zij heel veel problemen te hebben met haar man, die ziek is, en haar zoon die problemen heeft. Bij mij valt meteen het kwartje en ik begrijp dat ik de afleiding was voor haar frustratie. Ik luister en zie haar zacht worden. “Ach, jij moet ook leven”, zegt ze, als ze weer naar beneden gaat. In het non-verbale veld van verwarring en boosheid, deed het Licht van de Liefde haar werk. Ik glimlach blij.

Licht en Liefde,

Era Copier

Blijf op de hoogte met I AM nieuws:

    Pin It on Pinterest